ΚΟΝΤΙΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

                                           ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ

Τα Καλάβρυτα είναι ορεινή κωμόπολη του νομού Αχαΐας. Είναι χτισμένα στις πλαγιές των Αροανίων (Χελμός) σε υψόμετρο 750 μέτρων.Τα Καλάβρυτα είναι χτισμένα
στην θέση της αρχαίας Αρκαδικής πόλης Κύναιθας ή Κυναίθης. Το όνομα Καλάβρυτα (καλές βρύσες) φαίνεται να το απέκτησαν την εποχή της Φραγκοκρατίας τον 13ο αιώνα μ.Χ. όταν αποτέλεσαν έδρα μιας από τις 12 Βαρονίες του Πριγκιπάτου της Αχαΐας με πρώτο Βαρόνο τον Othon de Tournay που έκτισε το κάστρο του πάνω στα ερείπια της ακρόπολης της αρχαίας Κύναιθας. Στη γαλλική παραλλαγή του Χρονικού του Μορέως αναφέρεται ως Calovrate.

Το 1430 τα Καλάβρυτα γίνονται έδρα μιας από τις τρεις ανεξάρτητες βυζαντινές ηγεμονίες (δεσποτάτα) στις οποίες είναι χωρισμένη πλέον η Πελοπόννησος, με πρώτο δεσπότη το Θωμά Παλαιολόγο. Δύο χρόνια αργότερα την δεσποτεία των Καλαβρύτων αναλαμβάνει ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο οποίος διατηρεί τη θέση αυτή μέχρι το 1443.Η περιοχή των Καλαβρύτων συμμετείχε τόσο στην επανάσταση του 1770 όσο και του 1821. Στην πρώτη περίπτωση ο μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Παρθένιος κήρυξε την τοπική εξέγερση ενώ το 1821 στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας των Καλαβρύτων κηρύχτηκε επίσης η επανάσταση από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό και τους οπλαρχηγούς της Πελοποννήσου που είχαν συγκεντρωθεί εκεί (βλ. και Δοξολογία στην Αγία Λαύρα). Στα Καλάβρυτα οι πολεμικές επιχειρήσεις κατά των Τούρκων που λαμβάνουν χώρα ήδη από τα μέσα Μαρτίου του 1821 κορυφώνονται με την κατάληψη της πόλης την 21 Μαρτίου 1821. Εξαιτίας του πρωταγωνιστικού τους ρόλου στην επανάσταση του 1821, τα Καλάβρυτα πυρπολήθηκαν δύο φορές από τα στρατεύματα Ιμπραήμ, το 1826 και το 1827.
Στη διοικητική διαίρεση του 1836 τα Καλάβρυτα αναφέρονται με το όνομα Κυναίθη.Τα Καλάβρυτα υπήρξαν μία από τις περιοχές της Ελλάδας που βίωσαν με τον σκληρότερο τρόπο τα γερμανικά αντίποινα κατά τη διάρκεια της κατοχής. Στις 13 Δεκεμβρίου 1943 ο γερμανικός στρατός κατοχής εκτέλεσε σχεδόν όλο τον ανδρικό πληθυσμό των Καλαβρύτων και έκαψε την πόλη. Για τον αριθμό θυμάτων και επιζώντων από τη σφαγή της 13ης Δεκεμβρίου αλλά για το συνολικό αριθμό των θυμάτων από την επιδρομή των Γερμανών στην περιοχή, έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς αντιφατικοί αριθμοί.. Οι περισσότερες αναφορές κάνουν λόγο για περισσότερους από 800 νεκρούς. Τα Καλάβρυτα είναι σήμερα χαρακτηρισμένος μαρτυρικός οικισμός.

ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ  (Κάστρο της Ωριάς)

ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟ ΧΕΛΜΟΥ

Το όρος Χελμός αποτελεί οροσειρά της βόρειας Πελοποννήσου καλύπτοντας ένα μεγάλο κομμάτι της Αχαΐας και ένα μικρότερο του νομού Κορινθίας. Βρίσκεται βόρεια από την επαρχία των Καλαβρύτων όπου η υψηλότερη
κορφή αγγίζει τα 2.355 μέτρα.Πήρε την ονομασία του από την ίδια τη φύση του βουνού καθώς το χειμώνα αποτελεί το “χιονισμένο βουνό”. Καθώς ο Αροάνος ποταμός πηγάζει από την Πλανητέρο, η οποία αποτελεί μία εξαιρετικής ομορφιάς περιοχή, οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ονομάσει το βουνό «Αροάνια».

             

                                                     

ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ

Το Αστεροσκοπείο Χελμού ή Αστεροσκοπείο Αιμίλιος Χαρλαύτης βρίσκεται στην Αχαΐα και στην δεύτερη ψηλότερη κορυφή του όρους Χελμός στην τοποθεσία Νεραϊδοράχη σε υψόμετρο 2,340 μέτρων κοντά στο χιονοδρομικό κέντρο Καλαβρύτων. Η τοποθεσία αυτή επιλέχτηκε γιατί είναι από τα σημεία της Ευρώπης με τη χαμηλότερη φωτορύπανση και το τηλεσκόπιο είναι πάνω από τα σύννεφα. Στο Αστεροσκοπείο Χελμού έχει εγκατασταθεί το τηλεσκόπιο Αρίσταρχος

ΟΔΟΝΤΩΤΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ

Ο Οδοντωτός είναι οδοντωτή σιδηροδρομική γραμμή στενού εύρους που συνδέει το Διακοπτό με τα Καλάβρυτα. Αποτελεί έργο της περιόδου του Χαριλάου Τρικούπη και εγκαινιάστηκε το 1895,καλύπτοντας συνολικά απόσταση 22 χιλιομέτρων

ΦΑΡΑΓΓΙ ΒΟΥΡΑ'Ι'ΚΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ

Ο Βουραϊκός είναι ποταμός στην Αχαΐα. Στην αρχαιότητα ο ποταμός σχεδόν σε όλο του το μήκος, σε όσο δηλαδή βρισκόταν εντός της επικράτειας της Αρκαδικής πόλεως Κύναιθας ονομαζόταν Ερασίνος και μόνο στο κομμάτι που διέσχιζε την περιοχή της αρχαίας πόλεως Βούρας και μέχρι τη θάλασσα ονομαζόταν Βουραϊκός. Οι πηγές του βρίσκονται στον Ερύμανθο, κοντά στο χωριό Πριόλιθος των Καλαβρύτων και χύνεται κοντά στο Διακοπτό. Έχει μήκος 40 χιλιομέτρων.

ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ

Η Αγία Λαύρα είναι ιστορική μονή στα Καλάβρυτα μια από τις αρχαιότερες μονές του ελληνικού και κυρίως του πελοποννησιακού χώρου, γνωστή ως τόπος έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης, σύμφωνα με διαδεδομένο στην Ελλάδα θρύλο.Βρίσκεται περίπου 4 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης των Καλαβρύτων επάνω σε λόφο στους πρόποδες του όρους Βελιά και σε υψόμετρο 960 μέτρων.

ΜΟΝΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ

Η Μονή η οποία θεωρείται η αρχαιότερη στην Ελλάδα, χτίστηκε το 362 μ.Χ. από τους Θεσσαλονικείς αδερφούς μοναχούς, Συμεών και Θεόδωρο.Η Μονή βρίσκεται δέκα χιλιόμετρα βορειανατολικά των Καλαβρύτων στο δρόμο που ενώνει την εθνική οδό Πατρών – Αθηνών με τα Καλάβρυτα, και είναι κτισμένη στο άνοιγμα ενός μεγάλου φυσικού σπηλαίου (απ' όπου και το όνομα της) της οροσειράς του Χελμού, επάνω από την απότομη χαράδρα του Βουραϊκού ποταμού σε υψόμετρο 940 μέτρων. Απόλυτα εναρμονισμένο με το άγριο και εντυπωσιακό τοπίο της περιοχής το οκταώροφο συγκρότημα της Μονής καθηλώνει και τον πιο αδιάφορο επισκέπτη. Το καθολικό της Μονής σκαμμένο στο βράχο, είναι ναός σταυροειδής, εγγεγραμμένος με δύο νάρθηκες. Ο κύριος ναός έχει τοιχογραφίες του 1653, αξιόλογα μαρμαροθετήματα στο δάπεδο, ξυλόγλυπτο τέμπλο κ.λ.π. ενώ στο νάρθηκα οι τοιχογραφίες ανάγονται στις αρχές του 19ου αιώνα.

ΣΠΗΛΑΙΟ ΛΙΜΝΩΝ

Κοντά στο χωριό Καστριά της Αχαΐας 16,5 χλμ. από τα Καλάβρυτα, βρίσκεται το Σπήλαιο των Λιμνών.Το Σπήλαιο των Λιμνών έχει κάτι το αποκλειστικά δικό του. Οι 13 αλλεπάλληλες κλιμακωτές λίμνες του, το καθιστούν μοναδικό στο είδος του στον κόσμο. Το αξιοποιημένο μήκος του σπηλαίου ανέρχεται σε 500 μ., ενώ το συνολικό μήκος του είναι 1.980 μ.Ο επισκέπτης μπαίνει στο σπήλαιο από τεχνητή σήραγγα, που καταλήγει κατευθείαν στο δεύτερο (από τους τρεις) όροφο. Η διάβαση των λιμνών γίνεται από υπερυψωμένες τεχνητές γέφυρες.Στον κάτω όροφο του σπηλαίου βρέθηκαν απολιθωμένα οστά ανθρώπου και διαφόρων ζώων. Το τμήμα αυτό προορίζεται για βιοσπηλαιολογικό εργαστήριο διεθνούς προβολής.

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΛΑΤΑΝΙΩΤΙΣΣΑ

Σε μια καταπράσινη τοποθεσία, με άφθονα και κρύα νερά, βρίσκεται το εκκλησάκι της Παναγίας της Πλατανιώτισσας που έχει σχηματιστεί μέσα στο κοίλωμα (κουφάλα) ενός τεράστιου πλατάνου, ο οποίος προήλθε από τρία πλατάνια που φύτρωσαν μαζί, και με την πάροδο του χρόνου ενώθηκαν και δημιούργησαν το αξιοθαύμαστο αριστούργημα της φύσης.Το ιστορικό αυτό πλατάνι έχει ύψος 25 μ. περίπου, περίμετρο στη βάση του 16 μ. και στο μέσο του 12,65 μ. και έχει χωρητικότητα 20 ατόμων. Υπάρχει ένα μικρό τέμπλο με δυο κίονες οι οποίοι σχηματίζουν την Ωραία Πύλη.
Η εικόνα της Παναγίας Βρεφοκρατούσας είναι αποτυπωμένη πάνω στο πλατάνι, σε ύψος 3 μέτρων από το έδαφος στο εσωτερικό του κοιλώματος, που κατά την παράδοση η εικόνα αποτυπώθηκε στον πλάτανο στα χρόνια της εικονομαχίας, όταν μοναχοί του Μεγάλου Σπηλαίου για να σώσουν την εικόνα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας τη μετέφεραν από τόπο σε τόπο και έτσι διανυκτέρευσαν ένα βράδυ στο χωριό Κλαπατσούνα (όπως λεγόταν τότε), μέσα στο φυσικό κοίλωμα του πλατάνου. Το πρωί όταν πήραν την εικόνα για να συνεχίσουν το δρόμο τους είδαν έκπληκτοι το αποτύπωμά της στον κορμό του δέντρου, στην τοποθεσία που την είχαν ακουμπήσει. Έτσι ονομάστηκε Παναγία η Πλατανιώτισσα καθώς και το χωριό.

ΠΛΑΝΗΤΕΡΟ

Στα 25 χλμ. από τα Kαλάβρυτα, στο δρόμο που οδηγεί προς την Kλειτορία θα βρείτε το γραφικό Πλανητέρο σε υψόμετρο 700 μέτρων σε ένα μοναδικό τοπίο που κυριαρχούν οι καρυδιές και πλατάνια και τα ορμητικά νερά γύρω από τις πηγές του Aροάνιου ποταμού.
Δείτε τον παραδοσιακό νερόμυλο και δοκιμάστε τις πέστροφες που εκτρέφουν στην περιοχή. Από το Πλανητέρο, ξεκινούν ενδιαφέροντα ορειβατικά μονοπάτια προς Ελατόφυτο, Μάζι (μισή ώρα) και Ντουρντουβάνα (6 ώρες). Eπίσης το μονοπάτι Ε4 προς Λουσούς (4 ώρες) και Καλάβρυτα (6,5 ώρες). Mέσα από την πλούσια βλάστηση διακρίνεται ψηλά το χωριό Άρμπουνας. Ένα απίστευτο δάσος με υπεραινώβια πλατάνια, οι νεροτριβές – η μια από τις οποίες ακόμα λειτουργεί – και οι πηγές του Αροάνιου ποταμού με τα νερά που αναβλύζουν μέσα από τα βράχια κάνουν το Πλανητέρο αγαπημένο προορισμό ακόμη και για μονοήμερη εκδρομή.

ΛΙΜΝΗ ΤΣΙΒΛΟΥ

Η Λίμνη Τσιβλού βρίσκεται στον Νομό Αχαΐας και στον Χελμό σε υψόμετρο 800 μέτρα. Δημιουργήθηκε στις 24 Μαρτίου 1913 όταν από μια μεγάλη κατολίσθηση φράχτηκε η κοίτη του ποταμού Κράθη. Η λίμνη έχει επιφάνεια 200 στρέμματα και βάθος 80 μέτρα. Το όνομα της λίμνης προέρχεται από το χωριό Τσιβλός το οποίο καταπόντισε μερικώς μετά την κατολίσθηση. Σήμερα η λίμνη Τσιβλού είναι ένας σημαντικότατος υγροβιότοπος που φιλοξενεί πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας. Αποτελεί επίσης δημοφιλή προορισμό αναψυχής.

ΑΡΟΑΝΕΙΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ

                                                                  (Βλέπε Πλανητέρο)

ΥΔΑΤΑ ΣΤΥΓΟΣ

Τα Ύδατα της Στυγός είναι οι πηγές του ποταμού Κράθη στον Χελμό της Αχαΐας σε υψόμετρο 2.100 μέτρα. Κατά την μυθολογία, η Στύγα ήταν Ωκεανίδα που είχε το παλάτι της στα Τάρταρα και την φυλάνε μέρα νύχτα δράκοι ακοίμητοι. Πιστευόταν ότι τα νερά της πηγής έβγαιναν από εκεί, από τα Τάρταρα και το παλάτι της Στύγας.
Στην Τιτανομαχία ήταν με το μέρος του Δία, όταν αυτός πολέμησε τον πατέρα του τον Κρόνο. Παιδιά της ήταν το Κράτος, η Βία, ο Ζήλος και η Νίκη. Στα ύδατα της Στύγας ορκίζονταν όλοι οι θεοί, ακόμη και ο Ήλιος: ήταν ο μεγαλύτερος όρκος που μπορούσε να κάνει ένας θεός και εκεί εξέτιαν την ποινή τους οι θεοί όταν ήταν τιμωρημένοι. Έλεγαν πως όποιο ον ζωντανό έπινε από το νερό της πέθαινε, και οποιοδήποτε μέταλλο το βουτούσαν στο νερά της έλιωνε. Εκεί βούτηξε τον Αχιλλέα η μητέρα του Νηρηίδα Θέτιδα και έγινε άτρωτος, αλλά τον κρατούσε από την φτέρνα και έμεινε το μοναδικό τρωτό σημείο στο σώμα του.